Το ψήφισμα κατέθεσαν στο 32 Συνέδριο ΕΚΑ από κοινού οι παρατάξεις ΑΤΕ και ΜΑΧΗ και δεν εγκρίθηκε γιατί υπερψηφίστηκε η πρόταση της ΔΑΣ που καλεί τα σωματεία να βγάλουν στάση εργασίας:

H 8η του Μάρτη δεν είναι μια γιορτινή επέτειος, αλλά μέρα διεκδίκησης και κομμάτι του διαρκούς αγώνα των γυναικών για ισότητα. Είναι μέρα ορατότητας της πολλαπλής εργασίας των γυναικών στο σπίτι και στη δουλειά, μέρα αγώνα για να μπει τέλος στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Η φετινή 8η Μάρτη διεξάγεται σε μια κρίσιμη χρονική περίοδο. Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειες του πολέμου, σε συνθήκες κρίσης του συστήματος, πιέζει αφόρητα τις ζωές των πιο καταπιεσμένων και ευάλωτων, όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστριες-προσφύγισσες, οι μειονότητες, άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Οι αγώνες των εργαζόμενων γυναικών έχουν μεγάλη ιστορία. Ήταν 8η του Μάρτη του 1857, όταν οι γυναίκες εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία και διαδήλωσαν απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας τους και εξίσωση των μισθών τους με αυτούς των ανδρών. Από τότε η 8η Μάρτη είναι μία ημερομηνία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και τους αγώνες του φεμινιστικού και του εργατικού κινήματος.

Γνωρίζουμε καλά ότι τα αιτήματα για ισότητα είναι και θα εξακολουθούν να είναι επίκαιρα, όσο το παραγωγικό μοντέλο εστιάζει στα κέρδη των λίγων από την εκμετάλλευση των πολλών, όσο οι κυβερνήσεις επιμένουν ιδεοληπτικά να επιλέγουν να εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές, βάζοντας τα δικαιώματα και τις ζωές των ανθρώπων σε δεύτερη μοίρα. Σ’ αυτή την αέναη αλυσίδα εκμετάλλευσης οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα παραμένουν ο αδύναμος κρίκος, οι φτωχότερες και οι πιο εκμεταλλεύσιμες. Η χρονιά που πέρασε έκλεισε με μια μεγάλη λίστα γυναικοκτονιών, που έρχεται να προστεθεί στην ακόμη μεγαλύτερη λίστα των βιασμών με χαρακτηριστικές την υπόθεση μαστροπείας και βιασμού της ανήλικης στα Σεπόλια και του βιασμού στο ΑΤ Ομόνοιας, με δράστες δύο αστυνομικούς, μέλη της ομάδας ΔΙΑΣ.Ο αριθμός καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία στο πρώτο εξάμηνο του 2022, ήταν πάνω από 5000. Οι καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά και παρενοχλήσεις στους εργασιακούς χώρους πυκνώνουν.

Ταυτόχρονα, παρατηρείται μία συνεχώς αυξανόμενη συγκάλυψη-δικαιολόγηση αυτών των πράξεων από τα ΜΜΕ, που τυφλά αναπαράγουν τις ιδεοληψίες των κυρίαρχων τάξεων, δίνουν άφεση αμαρτιών στους θύτες κατηγορώντας τα θύματα κακοποίησης και προβάλλουν αναχρονιστικά και επικίνδυνα σεξιστικά πρότυπα ως προς το ρόλο της γυναίκας κλπ.

Οι εργαζόμενες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα παλεύουμε για να καταργήσουμε την επισφάλεια στους χώρους εργασίας που, αν και δεν είναι η μόνη αιτία, διευκολύνει τις κακοποιητικές συμπεριφορές, βρισκόμαστε όλα αυτά τα χρόνια στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ, που διαλύει κάθε δημόσια κοινωνική δομή και ρίχνει τα βάρη στις πλάτες της εργατικής οικογένειας και κυρίως των γυναικών. Με τη δύναμή μας σαν εργατική τάξη συλλογικά οργανωμένη στα συνδικάτα μας, παλεύουμε ενάντια στη διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων, των σχολείων, των βρεφονηπιακών σταθμών, των γηροκομείων, των κοινωνικών δομών όπως η Βοήθεια στο Σπίτι. Διεκδικούμε δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς με ολοήμερη λειτουργία. Παλεύουμε για σωματεία που να είναι στήριγμα και οργανωτές της συλλογικής απάντησης για κάθε περιστατικό παρενόχλησης, για να μην στοχοποιούνται τα θύματα αλλά να βρίσκουν δικαίωση χωρίς για να μην χρειάζεται να περάσουν χρόνια. Παλεύουμε για τη διαρκή στήριξη των θυμάτων έμφυλης βίας με ψυχολογική, νομική, πρακτική βοήθεια. Απαιτούμε τη διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, Ξενώνες Φιλοξενίας, Γραμμή 15900) και του δημόσιου χαρακτήρα τους και την επέκταση του Δικτύου Δομών και σε άλλες πόλεις, ώστε κάθε γυναίκα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να έχει άμεση πρόσβαση. Φέτος οργανώνουμε την απεργία στις 8 Μάρτη ενώνοντας τις μάχες ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, διακρίσεων και σεξιστικής βίας για να παλέψουμε εδώ και τώρα ενάντια σ’ αυτό το σάπιο σύστημα και να βάλουμε τους όρους της προοπτικής για την απελευθέρωση από την εκμετάλλευση και κάθε μορφή καταπίεσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους, θέλουμε και φέτος οι εργαζόμενες γυναίκες, να καλέσουμε σε μια εργατική-φεμινιστική απεργία μαζί με όλα τα τμήματα των εργαζομένων, στις 8 Μάρτη, ενώνοντας τη φωνή μας με εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο.

Στη κατεύθυνση αυτή προκηρύσσουμε Πανελλαδική απεργία την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2022, και συγκέντρωση στις 13:00, στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία ως το Σύνταγμα, στηρίζοντας και όλες τις σχετικές κατά τόπους συγκεντρώσεις καθώς και τις απογευματινές κινητοποιήσεις.