Ιδιωτικοποίηση του νερού; Ούτε βήμα πίσω

Με τον ν. 5037/2023, η κυβέρνηση ΝΔ υπήγαγε τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας την οποία μετονόμασε από Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων με την παράλληλη διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν προετοιμάζουν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης της ύδρευσης, της αποχέτευσης και των στερεών αποβλήτων στις πόλεις και τους οικισμούς, ενώ, την ίδια στιγμή, με απόφαση της κυβέρνησης τον Δεκέμβριο 2023 προχωρά η κατάργηση και οι συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ (δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης – αποχέτευσης) αφαιρώντας ουσιαστικά το βασικότερο κοινωνικό αγαθό, το νερό, από τους δήμους με σταδιακό στόχο την ιδιωτικοποίηση. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι ρυθμιστικές αρχές αποτελούν το πρώτο βήμα για την «απελευθέρωση της αγοράς» (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων). Το από 26/12/2012 έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρει ότι «η ιδιωτικοποίηση πρέπει να πραγματοποιείται όταν το απαραίτητο ρυθμιστικό πλαίσιο έχει ετοιμαστεί»
Κοιτάζοντας πίσω στα προηγούμενα χρόνια, θα δούμε ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού δεν επιχειρείται για πρώτη φορά. Το σύνολο των επιχειρήσεων και της περιουσίας που ανήκαν στο Δημόσιο εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα εντάχθηκαν με τον νόμο 3986 του 2011 στο ΤΑΙΠΕΔ με σκοπό να «αξιοποιηθούν», δηλαδή να πουληθούν σε ιδιώτες, με πρόσχημα την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας. Το 63% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και το 70% των μετοχών της ΕΥΑΘ που ανήκαν στο Δημόσιο εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ. Απέναντι σε αυτή την κίνηση που έθεσε σε κίνδυνο το νερό ως δημόσιο αγαθό οι εργαζόμενοι και τα σωματεία των ΔΕΥΑ κινήθηκαν άμεσα κι αποφασιστικά με δυναμικές κινητοποιήσεις, απεργίες, στάσεις εργασίας, διαδηλώσεις με απεύθυνση σε ολόκληρη την κοινωνία. Το ζήτημα άνοιξε και νομικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η 1906/2014 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε τη μεταβίβαση των μετοχών της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ ως αντίθετη στο Σύνταγμα της χώρας, αναγνωρίζοντας το νερό ως φυσικό αγαθό, απολύτως αναγκαίο για την επιβίωση του ανθρώπου, το οποίο δεν πρέπει να διαχειρίζεται μία ιδιωτική εταιρεία, που αποσκοπεί κυρίως στο κέρδος.
Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σημαίνει τη μετατροπή των δημοσίων αγαθών σε εμπόρευμα και την υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής έναντι του κέρδους των επιχειρήσεων. Είδαμε τι συνέβη με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και με την ένταξη της χώρας στο χρηματιστήριο ενέργειας: αβάσταχτες αυξήσεις στην τιμή της κιλοβατόρας, συνεχείς ανατιμήσεις, “ρήτρες αναπροσαρμογής” και πολύχρωμα τιμολόγια, εκκαθαριστικοί λογαριασμοί που κοστίζουν όσο ένας μηνιαίος μισθός. Ακόμη, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το έγκλημα των Τεμπών. Η υποβάθμιση του ΟΣΕ ως ενιαίου, δημόσιου δικτύου σιδηροδρόμων, η κατάτμηση του, η πώληση κομματιών του δικτύου σιδηροδρόμων στην ιδιωτική ιταλική εταιρεία οδήγησε στην έλλειψη ελέγχου της κατάστασης των σιδηροδρόμων από το κράτος, στην έλλειψη έργων συντήρησης και στην μη ενεργοποίηση των ήδη αγορασμένων ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης. Οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν στο να πληρώνουμε υπέρογκα ποσά στις τσέπες επιχειρήσεων για αγαθά χωρίς τα οποία δε μπορούμε να ζήσουμε και έδειξαν ότι κοστίζουν ανθρώπινες ζωές. Η ιδιωτικοποίηση του νερού δεν περιμένουμε να φέρει τίποτα άλλο πέρα από αύξηση του κόστους του νερού, υποβάθμιση της ποιότητας του νερού που φτάνει σπίτι μας γιατί σημαίνει έλλειψη κρατικού ελέγχου και μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα. Ήδη όλοι εμείς, εργαζόμενες/οι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο μισθός μας δεν αρκεί για να πληρώσουμε το ενοίκιο, τους λογαριασμούς και το σούπερ μάρκετ. Δε θα δεχτούμε να πληρώνουμε πανάκριβα ένα αγαθό χωρίς το οποίο δε ζούμε!
Τα σωματεία στο χώρο του νερού και της αποχέτευσης έχουν δώσει και δίνουν ακόμα μια μεγάλη μάχη για να παραμείνει δημόσιο αγαθό το νερό και να μη διασπαστεί ο “κύκλος του νερού” που διασφαλίζει την ποιότητα του νερού που φτάνει σε εμάς. Τα δημόσια αγαθά διεκδικούμε να παραμείνουν δημόσια, προσιτά για το λαό. Τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης των κοινών αγαθών πρέπει και μπορούμε και να τις σταματήσουμε! Στηρίζουμε όλες τις κινητοποιήσεις των σωματείων των ΔΕΥΑ και των σωματείων στο χώρο του νερού και της αποχέτευσης για την υπεράσπιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού και της πρωτοβουλίας για την διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού. Η διαρκής και ισχυρή συμμαχία εργαζομένων – κοινωνίας με κοινούς στόχους, κοινό αγώνα, κοινό μέτωπο μπορεί να πετύχει σημαντικές νίκες!